Eerste dag ff helemaal niets!

Tja, wat zal ik vandaag schrijven? We hebben lekker uitgeslapen en dat was nodig want we waren best wel afgedraaid na gisteren. Net als de eerste dag hier in Russell lekker buiten ontbeten met koffie en weer een paar hoofdstukken uit mijn boek gelezen.

We wilden nog even naar Russell dus dat was het plan voor vandaag. Het dorpje was klein en werkelijk niets te doen. Ons doel was gratis WIFI  om een mailtje te sturen naar mijn oud collega die in Auckland woont en werkt om door te geven dat we niet alleen blijven eten maar ook komen pitten voordat we het vliegtuig naar huis nemen. Verder liepen we een paar verhalen achter dus dat moest ook geüpload worden en even kijken of er nog mail of Whatsapps waren. Bij de eerste koffie bestelling kwamen we er achter dat er geen WIFI was en dat was er eigenlijk altijd, hahahah. Toen maar naar de VVV en kwamen er achter dat we naar een andere tent moesten. Nog even overwogen om met de ferry naar de overkant te gaan maar tja, dat was weer 25$ en varen hadden we genoeg gedaan daar. Weer koffie en met de WIFI weer contact gemaakt met de rest van de wereld.

Eigenlijk hadden we geen zin om verder iets te ondernemen of een wandeling te maken. Boodschappen halen en ons boek uitlezen, daar hadden we eigenlijk het meest zin in. En zo geschieden het vandaag. Wasje gedaan, beetje opgeruimd, nog even douchen want de geur van zwavel was nog niet uit onze huid.

Ik bedacht mij later dat het feit dat we geen zin hadden om iets te ondernemen was eigenlijk meer het gevoel voldaan te zijn, misschien wel vervuld in de goede zin van het woord.
Tegenelkaar zeggen we soms, tja de laatste keer dat we dit of dat gaan doen. De terug reis dient zich aan en hebben nog een paar leuke dingen voor de boeg voordat we de plas(sen) weer oversteken. Het voelt precies goed en genoeg, alles gedaan wat we wilden, mooi weer gehad en lang genoeg weggeweest om onze “innerlijke reis” te volbrengen. Veel is duidelijk geworden en we zijn rijker geworden door alles wat we samen hebben meegemaakt. We zijn rustig aan bezig afscheidt te nemen van Nieuw Zeeland en alles waar deze reis voor ons voor stond. En,…. We zijn nog even hier en richten ons ook weer daarop, morgen gaan we naar de “dikke” bomen en wie weet wat we allemaal nog meer gaan meemaken. Ieder einde is het volgende begin wanneer je leeft in het nu, en dat proberen we steeds te doen hoe lastig dat ook is.