Kapper in Wellington

Vanochtend geen wekker, maar onze natuurlijk wektijd van 8-8.30 u werkt vanzelf. Gisteravond regende het pijpenstelen en de voorspellingen waren dat dat vandaag zo ongeveer de hele dag ook zo zou zijn. Maar nee! Er was zelfs een zonnetje! Wel af en toe bewolkt en zo’n 16 graden en natuurlijke de Wellingtonse wind. Maar wij vonden het al lang prima.

Ruud wilde graag een knipbeurt bij de kapper. Om de hoek van het hotel kwamen we Norris Barbers tegen en Ruud besloot daar naar binnen te stappen. Hij kon meteen terecht. Ik ging met mijn boek bij de buren zitten, daar waar we de eerste avond in Wellington waren gaan eten. Daar stond een bord met ‘Coffee Rescue’, zegt genoeg dacht ik zo!
Na een half uur is Ruud weer terug, keurig geknipt en de baard getrimd. Op een lang standje, hij is aan het sparen… Naast een tattoo ook een baard! Wat Nieuw Zeeland allemaal niet te weeg brengt!

Even later gaan we op weg naar het Tattoo museum. De eigenaar heeft een twee kamer museum en een tattooshop in hetzelfde gebouw. Hij heeft van alles te vertellen over het zetten van Moko's en de huidige tattoo's. Ruud krijgt volop nieuwe informatie.

Weer verder op pad, vandaag staat ook St. Pauls en nog een rondje Te Papa op het programma. St. Pauls is een oude kerk die de sfeer van 2 eeuewen geleden nog behouden heeft. Een houten constructie en mooie glas-in-lood-ramen. Overigens worden er in de kerk geen diensten meer gehouden.’ Op weg terug naar Te Papa komen we nog langs The Beehive (regeringsgebouw) van Wellington en een aantal ambassades.
Grappig dat zo'n hoofdstad gewoon te belopen is, je hebt niet echt een auto nodig.

Later in de vroege middag gaan we nog een keer naar La Papa. Ik heb het er na 5 minuten wel gezien. Het is erg druk, met veel schreeuwende kinderen. Ik besluit naar het hotel te gaan en mijn boek uit te lezen. Ruud is nog een uur of 1,5 zoet in het museum.

Al met al vind ik Wellington een mooie stad. Het heeft sfeer en uitstraling, een aantal oude gebouwen en ook een aantal latere gebouwen die sfeervol zijn. De stad heeft een aantal theaters, een aantal filmhuizen, een mooi museum, leuke kroegjes en eettentjes, moderne winkels. Hier heb ik het idee om in de jaren 2014 van Nederland te zijn beland. Het is er ook druk, met veel auto’s en veel mensen die continue om hun telefoons kijken of aan het appen zijn.

Tegelijkertijd ben ik blij dat onze Wellington-4-daagse achter de rug is en we weer naar ‘the country’ afreizen. Morgen naar Kapiti-island waar we logeren bij een Maori-familie en waar we op zoek naar naar de kiwi, de Nieuw-Zeelandse loopvogel, waar de Nieuw-Zeelander naar vernoemd is.