Kaikoura

Vanochtend wekker om 8 uur. Rustig geslapen. Heerlijk is dat toch. Ik ben wel druk geweest met het zoeken naar een baan en Charlotte die een carnavalsfeest aan het organiseren was (?!?!).

Om half 10 gaan we naar de whale watching, met een boot de zee op op zoek naar walvissen, dolfijnen, albatrossen en meer. We komen om half 10 aan en lezen al op het bord dat de trip gecancelled is. De man achter de bali meldt dat de zee nog te onstuimig is. We krijgen het aanbod om op de wachtlijst voor vanmiddag te komen, maar de kans dat het dan door gaat is klein. Morgen is alleen nog de mogelijkheid om met de boot van 8.15 u mee te gaan. Het is ook nog niet zeker dat de boot gaat varen omdat het een extra boot is die ze nu nog (vooral de bemanning) moeten organiseren en er moeten dan ook voldoende mensen mee willen. Wij besluiten om ons daar voor op te geven. Mocht de boottocht morgen niet door gaan, dan kunnen we òf het geld terug krijgen of een half uur met een vliegtuigje mee gaan. Dat besluiten we morgen dan maar weer. Voorlopig gaan we er van uit dat de boottocht morgen door gaat. Het weer en de zee moeten natuurlijk ook nog meezitten.

Wat doen we dan vandaag? Lynn heeft ons gisteren allerlei opties voor wandelingen en bezichtigingen gegeven. We besluiten de 3 uur durende wandeltocht op het uiterste puntje van Kaikoura te gaan maken, de KaIkoura Peninsula Walkway. Velen met ons doen deze wandeltocht, waarschijnlijk velen die niet op de boten voor de whale watching konden stappen. Het pad is regelmatig drassig door alle water die in de grond zit, we zijn blij met onze bergschoenen. De wandeling is de moeite waard. Je ziet in het begin van de dag nog heel veel vocht in de lucht hangen die later door de zon minder wordt. Aan de ene kant de zee en aan de andere kant bergen met sneeuw op de toppen. En in het groene gras graasden de koeien, het lijkt nu wel weer op een Zwitserse alpenweide…

Het is 12 uur, we hebben de wandeling vrij snel gelopen. Stil staan is ook niet aan te raden. Het is hier vergeven van sandflies. Het model grote fruitvlieg met de angel van een mug. Een prik jeukt ook als die van een mug. Het voor- en nadeel is dat ze niet zoemen. Je hoort ze niet (wat je ook liever niet wil, want dat is vervelend in je oor) en je hoort ze niet (wat je liever wel wil, want dan ben je gewaarschuwd). Die sandflies zijn behoorlijk irritant. Maar goed, verder kan je in NZ niet echt aangevallen worden door voor de mens gevaarlijke dieren: geen beren, geen krokodillen, geen slangen. Maar dus wel sandflies.

Daarna zijn we nog naar een Lavendelkwekerij gegaan, gerund door Hollanders. Ze willen de kwekerij verkopen en we hebben er even (héél even) over getwijfeld, maar toch maar niet. Overigens zou NZ wel een land zijn waar ik me zou kunnen settelen. Ik heb overigens geen plannen en voor zover ik weet Ruud ook niet.

De weersvoorspellingen voor morgen zijn weer regen, maar vanaf dinsdag is het richting Nelson voorlopig positief: zon en droog.
In de supermarkt (een hele grote) vonden we een Kiwano: een vrucht die een kruising is tussen een mango en een meloen. Pas bij de 3e persoon kwam ik te weten wat het was. Gaan we natuurlijk proberen.

Voor morgen en maandag allemaal mooie Paasdagen gewenst!