Mooi, mooier, mooist
Door: RR
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Mariëlle
01 Mei 2014 | Nieuw Zeeland, Ohakune
Vanmorgen om 8.30 AM stevig ontbijten want we hadden een paar flinke wandelingen voor de boeg. Via Raetihi de highway 4 genomen richting National Park Village, hier rechtsaf de bergen in. Op de weg ernaar toe verrees “Mount Doom” ,…WOW ! Mt. Ngauruhoe (2291m) is de perfecte vulkaan die als stereotype zou kunnen staan voor alle vulkanen. Deze vulkaan heeft een prominente rol gespeeld in de film “Lord of the Ring” en werd aangeduid als “Mount Doom” en zo wordt deze vulkaan nu ook door iedereen genoemd hier. Ook de naast gelegen Mt. Ruapehu (26797m) en Mt. Tongariro (1967m) kwamen steeds dichterbij en zijn vele malen gestopt om foto’s te maken. Ons doel van vandaag was aan te komen in Whakapapa Village en daar twee wandelingen te maken die ons met klem waren aangeraden. De eerste was “Silica Rapids” en werkelijk schitterende tocht van 2,5 uur die ons langs een rivier voerde. Deze rivier was gevuld met water dat veel mineralen bevatten en zo de keien brons tot urine geel kleurde (zeg maar). Ook de route was mooi en zeer afwisselend.
De volgende stop was even koffie drinken op het hoogst gelegen café van Nieuw Zeeland (2020m). Hiervoor moesten we nog een stukje naar boven rijden (10 min) en de sneeuw kwam steeds dichterbij. Boven aangekomen konden we tot onze enkels in de sneeuw staan en het was een vreemd idee dat we 10 minuten geleden nog in het groene gras stonden. Tja, het ski liftje was nog open (deze zou per 1 mei gesloten zijn) en zo konden we naar het café. Hmm,.. $30,00 was wel een hoop geld voor een gondelritje maar we dachten, kom we doen het! Zeker was dat de moeite waard, heerlijk door de sneeuw ploeteren daarboven en natuurlijk een prachtig uitzicht over het dal.
Nu de tweede wandeling van vandaag, deze ging naar de Taranaki falls. Een tocht van twee uur naar de mooiste waterval van het gebied,.. Dat wilde wij zelf wel even gaan beoordelen en dus in de benen en vort de berg op. Het valsplat ging ons goed af en na een uurtje hadden we de waterval op de korrel. Net voordat het watergedonder ons tot de oren kwam hadden we echt geen idee waar “hier” een waterval zou kunnen zijn, niets gaf ons een idee van rivier of waterval maar toen we “de hoek” omkwamen was hij dan daar en vast al tienduizend jaar. Van de waterval weer terug richting het Chateau dat daar ook in het dorpje was neergeplant en waar onze bolide stond. Dat was nog ff flink stiefelen . We hadden eigenlijk gerekend op een eenvoudig tochje terug maar dat ging toch nog flink op en neer. Na zeer voldaan onze derrière of de fauteuil gezet te hebben gingen we huiswaarts.
Ook de terug reis (50 min) was erg mooi met een ondergaande zon en het steeds weer afwisselende natuur. Wat eten we vanavond,..TAIS! Lekker ff een take away en op eigen bank met een flesje rood erbij bijkomen van de dag. Het was weer geweldig. Morgen hebben we weer een “drive day” richting het oosten en de kust.
O ja, de foto’s blijven een beetje achter (5 dagen inmiddels) omdat het uploaden hier soms erg moeilijk is. Er is wel overal internet en vaak zo traag als dikke,….
De volgende stop was even koffie drinken op het hoogst gelegen café van Nieuw Zeeland (2020m). Hiervoor moesten we nog een stukje naar boven rijden (10 min) en de sneeuw kwam steeds dichterbij. Boven aangekomen konden we tot onze enkels in de sneeuw staan en het was een vreemd idee dat we 10 minuten geleden nog in het groene gras stonden. Tja, het ski liftje was nog open (deze zou per 1 mei gesloten zijn) en zo konden we naar het café. Hmm,.. $30,00 was wel een hoop geld voor een gondelritje maar we dachten, kom we doen het! Zeker was dat de moeite waard, heerlijk door de sneeuw ploeteren daarboven en natuurlijk een prachtig uitzicht over het dal.
Nu de tweede wandeling van vandaag, deze ging naar de Taranaki falls. Een tocht van twee uur naar de mooiste waterval van het gebied,.. Dat wilde wij zelf wel even gaan beoordelen en dus in de benen en vort de berg op. Het valsplat ging ons goed af en na een uurtje hadden we de waterval op de korrel. Net voordat het watergedonder ons tot de oren kwam hadden we echt geen idee waar “hier” een waterval zou kunnen zijn, niets gaf ons een idee van rivier of waterval maar toen we “de hoek” omkwamen was hij dan daar en vast al tienduizend jaar. Van de waterval weer terug richting het Chateau dat daar ook in het dorpje was neergeplant en waar onze bolide stond. Dat was nog ff flink stiefelen . We hadden eigenlijk gerekend op een eenvoudig tochje terug maar dat ging toch nog flink op en neer. Na zeer voldaan onze derrière of de fauteuil gezet te hebben gingen we huiswaarts.
Ook de terug reis (50 min) was erg mooi met een ondergaande zon en het steeds weer afwisselende natuur. Wat eten we vanavond,..TAIS! Lekker ff een take away en op eigen bank met een flesje rood erbij bijkomen van de dag. Het was weer geweldig. Morgen hebben we weer een “drive day” richting het oosten en de kust.
O ja, de foto’s blijven een beetje achter (5 dagen inmiddels) omdat het uploaden hier soms erg moeilijk is. Er is wel overal internet en vaak zo traag als dikke,….
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
