Winderig Greymouth

De nacht was erg onrustig, harde wind, takken die tegen het huisje aansloegen en raampjes die door ouderdom niet erg goed meer sloten en rammelde van ongenoegen. We vonden het al erg hard waaien en dachten is dit wel “gewoon” voor hier in New Zealand? Het antwoord is nee, dit is niet normaal. Om een uur of 13.00 belde Lin om te vragen hoe het ging hier aan het strand? Tja, het waait erg hard zei ik nog! Dat klopt ook omdat heel New Zealand daar last van heeft, vertelde ze mij. Het blijkt het staartje te zijn van een cycloon die over de Salamon Eilanden heeft geraasd en behoorlijk wat schade heeft gemaakt, ook Noord Australië schijnt door deze cycloon bezocht te zijn. Dit verklaart inderdaad deze harde wind van zo’n 150 km/uur zoals Lin ons vertelde. We hebben getracht een paar filmpjes te maken om vast te leggen hoe het er hier aan toe gaat. Later vandaag ging het gewoon nog harder

was ook koud dus vanaf een uur of 10.00 vanmorgen de openhaard aangestoken en dat was een avontuur op zich. De haard deed het verder prima en we hadden meer dan voldoende drijfhout in de schuur dus wat was het avontuur, de wind! Deze gierde rond het strandhuisje en blies regelmatig met ferme kracht alle rook door de schoorsteen het huis weer in. Menig blauwe walm hebben we doorstaan om het toch een beetje warm te krijgen. Uiteindelijk heeft de wind gewonnen en hebben we het vuur moeten doven omdat onze ogen te veel prikten van de rook en ik er zelfs misselijk van werd. Ook het doven van een vuur is nog niet 1,2,3, gedaan en ook daar moet je ff goed over nadenken om er geen vieze boel of zelfs gevaarlijke boel van te maken. Ja,.. we zijn lekker bezig geweest.

Om 16.00 viel de stroom uit en de telefoon ging, Lin gaf aan dat de stroom was uitgevallen en dat we maar even moesten zoeken naar kaarsen, die zouden er wel ergens liggen. Haar verwachting was dat de stroom er ergens morgenavond weer op zou staan en dat we ons moesten voorbereiden op een romantische avond met kaarslicht. Overal gekeken, geen kaarsen. Ik vond nog wel een oude olielamp en een soort brandstof. Olielamp gevuld en getest, zaklantaarns klaargelegd en even een korte planning gemaakt hoe de rest van de dag eruit zal gaan zien met koken etc. Ook handig om een lampje aan te zetten voor het geval dat de stroom weer beschikbaar zou zijn. Tja, welk lampje? Na even nagedacht zette ik het lampje aan in de keuken en wala,..licht! De stroom was weer beschikbaar en houden er rekening mee dat deze ook ieder moment weer uit kan vallen.

Dekentje, glaasje wijn en een paar nootjes doen het goed. Als ik dit zo schrijf realiseer ik mij weer eens goed welke invloed alleen een beetje storm heeft op de meest primaire behoeften. Het is allemaal niet zo heel spannend en je voelt je toch gewoon een beetje een vreemde in je eigen leven.

De wind gaat gewoon door en verwacht (gezien het een deel van een cycloon is) dat deze binnenkort opeens verdwenen is. Morgen zijn de voorspellingen 21 graden en minder wind, tja ik kan dat nu nog moeilijk voorstellen.

Morgenochtend een bel afspraak met Lin om even te zien welke wegen er nog zijn afgesloten. Op dit moment zouden we niet aan de West kust kunnen komen omdat hier in de buurt verschillende wegen zijn afgesloten. Hopelijk kunnen we morgenochtend onze reis voortzetten en anders maken we een nieuw plan.
Hier en daar lijkt het zonnetje zijn best te doen om het grijzen wolkendek te doorbreken met verlichtende zonnestralen dat maakt het ook allemaal een beetje mysterieus. De wind die het strandhuisje letterlijk laat schudden op haar fundering en Mariëlle die net de bank afspringt omdat het lijkt dat er zelfs kiezelstenen door de wind zijn opgepakt en meegevoerd in het geweld. Er zitten nu ook twee “sterren” in het raam en misschien wel van de net “afgevuurde” kiezels. Best spannend allemaal.

Nu achteraf ben ik blij dat we niet naar de “pancake” rocks zijn geweest zo’n 30 km ten Noorden van ons. We zitten het even uit en morgen zien we verder.

Er stond ook nog een mooie spreuk op het gastenboek en erg toepasselijk na zo veel dagen van grijze wolken, regen en wind:
“The real voyage of discovery consists not in seeing new landscapes but in having new eyes”