Whakarewarewa

We staan op met een zonnetje en hier en daar bewolking aan de hemel. Zo gedurende het ontbijt neemt de bewolking toe en het ziet er naar uit dat het een regenachtige dag gaat worden. Maargelukkig valt er nauwelijks een druppel en in de middag is het zonnig met wat sluierbewolking. De temperatuur is ook heerlijk, zo tussen de 17 en 20 graden. Heerlijk dus.

Vanochtend hebben we bedacht om naar Roturoa stad te gaan, nog preciezer: naar een bewoond Maoridorp met de naam Whakarewarewa.
Voordat we daar zijn gaan we langs het blauwe en groene meer. Vanuit een uitzichtspunt kun je beide meren overzien. Het is me niet helemaal duidelijk welk meer blauw genoemd wordt en welk groen, behalve dan dat de bordjes me dan vertellen. Het kan natuurlijk ook te maken hebben met de zon die nog niet helemaal schijnt…

We gaan door naar Whakarewarewa. We hebben vandaag een dagje onderdompeling in de Maori leefwijze voor de boeg. De eigenaresse van onze lodge is een van deze Maori-stam en haar familie woont in dit dorp. De volledige naam van het dorp is Te Whakarewarewatanga O Te Ope Taua A Wahio (ik heb het ook overgetypt). De naam van het dorp is ontstaan naar aanleiding van een gebeurtenis 3 eeuwen geleden en wel de wraak van de zoon, krijgsheer en stamhoofd met de naam Wahiao op moord van diens vader. Het dorp luistert ook naar de naam Whaka (uit te spreken als Woka).

De mensen in het dorp wonen in een gebied met geisers, modderpoelen en warme baden. Ze gebruiken de warmte om te koken, te baden en te wassen. Er kan op elk moment op een andere plek een nieuwe geiser of iets anders ontstaan waardoor ze een gebouw moeten sluiten of pijpen in de grond moeten steken om de vulkanische activiteit (en daarmee de druk) af te voeren.

We hadden allereerst een rondleiding van een uur door een gids. Zij vertelde over hoe de mensen hier leven. Na dat uur konden we door het dorp lopen en in de omgeving wandelen langs geisers en meertjes met geologische (vulkanische) activiteit. Maar ook hoe ze zich verhouden tot het leven na de dood, het gemeenschappelijke (centrale) huis dat ze gebruiken voor alle vrolijke en droevige bijeenkomsten en ceremonies.
Het is leuk om te zien dat de mensen toeristen rond leiden in hun eigen dorp en tegelijkertijd ook autentiek zijn in hun Maori-zijn en daar ook bewustzijn op hebben en een bepaalde trotsheid bij hebben.

Aan het einde van de middag liepen we nog een souvenierswinkeltje binnen waar ze allerlei typische Maori-jade (greenstone of pounamu) hebben. Ik had een ring van Nederland meegenomen waar ik graag een jade steen in zou willen en hier had ik al hier en daar naar gekeken. Een lang verhaal kort: hier heeft de man in de winkel een steen geslepen die in de ring past en zo heb ik een mooi aandenken aan Nieuw Zeeland. Erg leuk om te weten wie de steen passend gemaakt heeft en hoe het verhaal gegaan is.

We zijn nog even bij het meer van Roturoa gaan kijken en naar een ander Maori dorp aan het water. Dit zag er weer totaal anders uit, wat meer met de Engelse inslag: keuriger, netter, verzorgder. Dat geeft weer een heel ander beeld.

Op weg naar huis even langs de winkel voor het avondeten. Ruud heeft een stoofpotje lamsvlees gemaakt. Ben benieuwd!

Morgen een wandeling van ongeveer 2,5 uur langs van Lake Tarawera, naar een warme pool badderen en dan met de watertaxi terug.