Dunedin

We staan op met zwaar bewolkt weer buiten. Weer om Dunedin te gaan bezichtigen. Het is, na Christchurch de grootste stad van het zuidereiland. Na weer een overheerlijk ontbijt van Richard gaan we op pad. Het is inmiddels half 11.
Na een kwartiertje zijn we boven het wolkendek en de zon schijnt volop. Als we het schiereiland afrijden is ook de hemel weer blauw. Weer een mooie zonnige dag met een graad of 18. Perfect Ruud-en-Mariëlle-weer!

Dunedin is de Schotse naam voor de Schotse hoofdstad Edinburgh. Halverwege de 19e eeuw kwamen de Schotten naar dit deel van Nieuw Zeeland en stichten de stad. Ze gebruikten de straatnamen precies zoals die gebuikt werden in Edinburgh.
Dunedin heeft weinig sfeer. Er zijn een paar gebouwen die uit de 19e eeuw stammen. Verder veel (lelijke) nieuwbouw. Er zijn een paar musea en heel veel winkels. We drinken er een kop koffie en besluiten snel weer het Otago schiereiland op te zoeken.

Halverwege de middag maken we een wandeling van een uurtje over de Paradise track (wandelpad) naar de beach. Het is er zo nu en dan behoorlijk drassig, maar een mooi pad. Het weer blijft lekker. In t-shirt kunnen we de wandeling maken.
Daarna rijden we naar de Cape Saunders (nee, niet Ben) en komen langs Papanui Inlet, een ver het land ingesleten inham van de zee. Om deze tijd van de dag is het drooggevallen doordat het eb is en het is er prachtig. Heel veel vogels te zien hier, zowel op het water als in de lucht. Richting Cape Saunders komt de zeemist weer tevoorschijn. Het zonlicht speelt erg mooi door de mist heen. Het levert weer ongelofelijk mooie plaatjes op.